بعد از دوسال فردا اگه خدا بخواد عازم مشهدم ...

حسی که دارم قابل توصیف نیست (همون شکل بالا   )

یادمه اولین بار تو مشهد بود که دلم لرزید  ...

چه حال و هوایی بود ...صحن رضوی ... شب جمعه ... دعای کمیل ... حاج شیخ حسین انصاریان ... 

از خدا خواستم اگه لایق باشم یه امضا زیر تقاضای دوباره ی مشهد که تو شبهای قدر باهاش قرارداد بستم, بزنه. 

از یه طرف خوشحالم که فردا داره میاد و به بهشت نزدیک میشم, از طرف دیگه ناراحتم ... چون هی داره به برگشتم به غربت نزدیک میشه  ... البته میخوام برم از خود امام غریب بخوام کمکم کنه