هوالباقی 

خبر فوت مرتضی پاشایی واقعا امروز منو به هم ریخت

از صبح یکی از کلاسام و پیچوندم که بشینم خونه درس بخونم, به جاش همش قیافه و صداش تو ذهنم میاد

وای که چقدر با آهنگ نگران منی ازش خاطره دارم از این تابستون...

در واقع اون چیزی که در این مورد (و کلا در همچین مواردی) انسان رو تحت تاثیر قرار میده نه فوت این خواننده ی عزیز, بلکه فانی بودن انسانه. یعنی باورش واقعا سخته که یکی رو تا همین دیروز میدیدی, ولی یهو نبینی, تصویرشو میبینی, صداشو میشنوی ولی میدونی که دیگه نیست. 

خدایا اینکه جوون بود و پدر و مادرش چه آرزوهایی که براش نداشتن, ناراحت کننده تره. 

اینو که گفتم یاد علی اکبر امام حسین افتادم. خدا به حق علی اکبر و داغ دل امام حسین بهشون صبر بده. 

خدا ان شالله روحش رو شاد کنه. 

خدایا ما میدونیم که فانی هستیم و میدونیم که هرکی باشیم بالاخره بازگشتمون به سمت توست. تو عاقبت همه ی مارو ختم به خیر کن.  

خدایا از تو میخوام که هیچ وقت, هیچ کس, هیچ کجا داغ عزیز نبینه. 

از تو میخوام که هیچ وقت مرگ عزیزانم را تا خودم زنده ام نبینم. 

از تو میخوام که مرگ من رو شهادت قرار بدی. 

به امید روزی که مولا و امام زمانمان بیاد و همه ی خلق از بیماری های لاعلاج خلاص بشن

یا علی